sábado, agosto 20

Egia bat

Egia bat esateagatik,
alabak
hil behar bazaizkit,
andrea
bortxatu behar badidate,
etxea
lurrarekin
berdindu behar bazait;
Egia bat esateagatik,
ebaki behar badidate
nik eskribitzen
dudan
eskua,
nik kantatzen
dudan
mihina;
Egia bat esateagatik,
nire izena
kenduko badute
euskal literaturaren
urrezko
orrietatik,
inoiz,
inola,
inun
eznaiz
isilduko.


© Gabriel Aresti

11 Comments:

Blogger Janire said...

Leí por primera vez esto hace muchos años y me impactó.

Decidí que no conocía a Gabriel Aresti, y curiosamente entendí (y caí en la cuenta de)que si un día tengo que callarme (simbólicamente: actuar en contra de mis principios) por el bien de mi familia, mi hogar o un amigo, lo haré una y otra vez. Y estoy segura (al menos para mí) de que actuaré correctamente.

Sé que me entiendes, Gabi :)

21/8/05 21:39  
Blogger Aitzi said...

Este comentario ha sido eliminado por un administrador del blog.

26/8/05 09:46  
Blogger Aitzi said...

Actuar correctamente es callarte para q la gente escuche lo q kiera escuchar?

No, para mi eso no es actuar correctamente, sino ser cobarde y no demostrar a kien sea q puede q esté equivocado. Discutir no es malo si ambas partes saben de lo q hablan.
Que tengas diferente opinión sobre algo no quiere decir q seas tu la q estés equivocada, puede q no sea así, y q tengas q demostrar al resto q no están en lo cierto.

YO, estate segura, q lucharé por mis pensamientos (sean o no, iguales q los demás). Pq precisamente, eso es lo q hace q todos seamos distintos... NuEsTrA MaNeRa De PeNsAr y De AcTuar.

No sirve de mucho pensar que algo está mal y no hacer nada para solucionarlo, o más cobardemente, hacer lo q haga la gente aunq vayas en contra de lo q creas.

NUNCA dejéis de hacer lo q creáis q esta bien pq "el resto del mundo" lo haga asi. Luchar con uñas, garras o dientes si es preciso, pero demostrar q estáis en lo cierto :)

No hay q darse por vencido ante nadie. Todos somos iguales, por lo q vuestra opinión vale igual q la mía. Y para hacer q alguien se calle sólo se puede hacer haciéndole entender q estaba equivocado, o sino siempre seguirá defendiendo su postura.
Por esto mismo, mientras q a mi no me digan q tienen de malo mis pensamientos, no renunciare a ellos. (sea por kien sea...)
Pq estaré segura de actuar correctamente, por el bien de mi familia, de mi hogar o mis amigos.

EZINA, EKINEZ EGINA.

muxus :)

26/8/05 09:52  
Blogger Janire said...

Hola Aitzi :) voy a contestarte.

"Actuar correctamente es callarte para q la gente escuche lo q kiera escuchar?" No.

Me has mezclado un poquito el tocino con la velocidad, por eso te digo que la próxima vez antes de llamrme cobarde profundices un poco más en lo que he dicho.

1º- No hablo de discutir o de tener razón, ni nada que tenga que ver con estar equivocado.

2º-Estate segura de que yo, como tú y los demás, "lucho por mis pensamientos", por eso precisamente tengo prioridades que se salen de los cánones que tu te crees. Ejemplo sencillo: si aparco el coche en un hueco y me viene gritando un tipejo alterado y furioso, NO voy a decirle que no tiene razón y enfrentarme a su agresividad, ni siquiera antes de que me saque un hacha del maletero. Me iré y buscaré otro sitio, por muy mucho que piense en que tengo yo razón.

3º- Dices: "No sirve de mucho pensar que algo está mal y no hacer nada para solucionarlo, o más cobardemente, hacer lo q haga la gente aunq vayas en contra de lo q creas." Vale, un poco más de tocino, pero yo te digo: No sirve de mucho expresar lo que crees que está bien y conseguir que en vez de solucionarlo se agrave una situación, muy valientemente, dejando que te la armen (y espero que no go irreversible) a pesar de que vaya a favor de lo que creas.

4º- Estate segura de que no me doy por vencida, precisamente busco la maera de salir todos mejor parados a pesar de que tenga tragarme cosas que yo pienso (quizá por eso se llama pensar, porque no siempre tienen que salir de la boca y poder hacer un nudo grande en los ovillos que tienes entre manos)

5-º "Actuar correctamente": Si me llaman hija de puta, mi ideal, creo que lo sabrás, es que no lo soy, y que el otro debería retirar lo que ha dicho, y que por supuesto está equivocado (y quiñá incluso que se merece una bofetada propinada por mi mano, porque mi "ideal repentino en ese momento" es soltarle un guantazo). Pero si liberar mis ideales me vaa suponer que me golpee en la nariz por decírselo (esté loco o no, no hay que estarlo para ver los líos que tenemos en cuualquier sitio) o que vaya donde mi madre que me acompaña y le tire una piedra para sacarle un ojo, pues no, eso no será actuar correctamente, porque yo quiero mi nariz y que mi madre no pierda ese ojo. Y lo cambio por mi ideal de que no soy una hija de puta.

Un besito Aitzi, no se me ocurren ejemplos más claros o habituales.

26/8/05 14:51  
Blogger Aitzi said...

Sigo pensando diferente.. :) y contestandote uno a uno:

1º- Si no estoy muy equivocada creo q dices si algun dia te tienes q callar q lo haras una y otra vez, aunq vaya contra tus principios. Por lo q me estas diciendo q te da "igual" el ser pisada y perder eso por lo q luchas.

2º- Supongo q como tu dices, tu tb lucharas por tus pensamientos y q tendrás tus prioridades. por eso mismo, q te vengan chillando por el sitio de un coche.. no creo q sea uno de los principios por los q vayas a luchar, por mucho q joda ir a buscar otro.
Pero estoy casi segura q si alguien te copia y el profesor os penca a los dos, creo q no serias tan piadosa con ese tipejo q como mucho se te pondra todo farruco. supongo q esto es algo por lo q si lucharias con uñas y dientes, aunq en el intento ese tio te rompiera la nariz (bastante hipotetico, no creo q llegara a tanto). pero lo q kiero decir, es q tu tb tienes tus prioridades y q habra cosas por las q lucharas aun sabiendo q eso te pueda perjudicar en muchas otras.

3º- Dices: "No sirve de mucho expresar lo que crees que está bien y conseguir que en vez de solucionarlo se agrave una situación, muy valientemente, dejando que te la armen (y espero que no go irreversible) a pesar de que vaya a favor de lo que creas".
Dependiendo de cual sea la situacion seguire expresando lo q crea, pq por ello CREO en q lo mio esta bien. Me perjudicará o me daran la razon (kien sabe) pero no dejaría de luchar por lo q yo creo. Eso si, siendo uno de mis principales principios... (esta claro q por el aparcamiento no me peleo) :)

4º- Supongo q tragandote lo q piensas puede q haya situaciones en las q uniendote al enemigo recojas tus frutos. Me explico, si tienes una empresa y te ponen otra alado, si ablas con su propietario y os repartis las ganancias, supongo q te dará igual q hoy no vendas y q mañana vendas mas q el otro (de todas formas sales ganando). pero si el dinero q ganas en esa empresa es para curar a un familiar q esta muy grave y necesitas todas las ganancias posibles, kiza optes por no aliarte con el otro propietario y pisarle su negocio. (supongo q sera dependiendo de las prioridades de cada uno).

5-º Supongo q entiendes q cuando digo luchar por algo, es luchar por algo en lo q realmente crees, por algo por lo q darias todo (no pq me paren en la calle y me llamen cualkier cosa). desde luego, a nadie nos gusta q nos llamen nada pero no voy a liar la manta por esas cosas (q para mi son tonterias insignificantes, pero q para otro pueden ser el comienzo de una lucha). ejemplo: por "hija de puta" igual suelte algun chillido pero si la cosa se pone fea seguramente me calle, pero si me sueltan alguna otra cosa (q me reservo) seguramente me daria igual qdarme con la nariz rota... (Son situaciones y situaciones, donde cada uno hace su balance y elige si sigue peleando o se deja derrotar pq asi saldra mas airoso).


Por eso sigo pensando q cada uno lucha por lo q cree, y q si tu dejas de hacer algo será pq renuncias a ello por otra cosa (o persona q puede ser mas importante q la satisfaccion q te de conseguirlo) o pq "has visto las orejas al lobo" y logicamente antes de terminar fatal es mejor salir lo mas airoso posible.

Supongo q cada uno piensa una cosa (y q por eso la defiende). Pues tal y como defiendes lo q harias tu, yo defiendo q yo no actuaria asi (por eso somos personas diferentes). Y supongo q ni es malo actuar de tu manera, ni de la mia, ni de la de nadie. todos tendran sus pros y sus contras, pero cada uno sabe lo q hace y donde pone sus metas. puede q cuando a ti te den una torta pares de pelear, puede q otro vea el fin de la pelea cuando le rompan la nariz, y otro cuando termine en el hospital, pero seguro q hay alguien q prefiere no empezarla...
Todos no pensamos igual, y es normal q no actuemos igual. Gabriel Aresti penso en defender su verdad ante todo, y demostrar q aunq le kitaran lo q mas keria (la familia) q no lo vencerian pq seguiria luchando. Y yo creo q yo haria igual, q lucharia por lo q mas kiero aun sabiendo q me puedo encontrar con grandes piedras por el camino.

"Arantza gabeko larrosarik ez dago munduan". :)

26/8/05 18:54  
Blogger Janire said...

Bueno, Aitzi, podemos seguir escribiendo y a cada contestación multiplicar las líneas por 4. Yo lo voy a dejar aquí, así que intentaré sintetizar.

Me dices que cada uno es diferente, que cada uno cree lo que quiere y para él es importante lo que él piensa.. etc. Es que... eso es OBVIO. Ni que yo te lo prohibiera... Como creo que no me entiendes o al revés,que yo no te entiendo (es indiferente, quiero decir que lo que importa es que no hablamos de lo mismo), yo acabaré mi opinión con este post volviendo al principio: las líneas de Gabriel Aresti.

- Yo no dejaría que mis hijas se murieran.

- Yo no dejaría que violaran a mi mujer (en el caso).

- Yo no me dejaría cortar ni la lengua ni la mano.

Más claro ya no puedo :)

26/8/05 21:47  
Blogger Aitzi said...

YA ESTOY AKIIIIII!!!!

Hola de nuevo :oP jijiji
Pues eso es a lo q yo iba. q cada uno es como es y cada uno jugamos las cartas q tenemos de una forma. Yo, creo q dependiendo cual sea la meta, supongo q pondría todo en el juego (como dice Aresti).

un muxu. :)

27/8/05 09:40  
Blogger Aitzi said...

Ah! por cierto... SERGIO!!! mira la q has liau!! jajaja ;)
Pon otra mas q está ya ha dado todo lo q podia de si. :) jijiji

Un muxuuuuuuu!!

27/8/05 09:42  
Blogger SSergio said...

Bueno, como despedida y cierre q se dice voy a escribir algo.

Vamos por partes, q hoy tengo ganas de escribir, espero q tengas ganas de seguir leyendo, oh tú q me estás leyendo! :P

Breve historia de cómo Aresti entró en mí y no salió.

El olerki este estaba en un libro de Euskera, creo q de segundo de BUP o así, lo leí en una de esas clases aburridas q te pones a ver q' hay por el libro, y me llamó la atención cómo estaba escrito, la forma, itxura, aspecto, breve, conciso.

Cuando lo leí aún me sorprendió más, de hecho arranqué la hoja del libro y la guardé, ahora estará perdida en algún sitio perdido :D

El caso es q de vez en cuanod me viene a la cabeza el olerki este, no sé muy bien por qué, lo curioso es q igual no me acuerdo de él en años, y de repente me viene, sin más.

El otro día me vino, y gracias a nuestro gran amigo Google lo pude encontrar, y q' mejor q compartir lo q te gusta, te interesa, te hace feliz en ciertos momento..

y ya q estamos voy con el tema de debate este.. Primero decir q chapó por aitzi, yo soy tb más de esa opinión. Evidentemente hay q mirar la rentabilidad de tus acciones, pero si crees en algo, piensas q es lo correcto, hazlo.

Puede q el beneficio aparentemente tarde en llegar, o incluso no llegue. Pero q' coño, a quien le importa, serás una persona íntegra y eso a mí me hace ser feliz :D

y lo importante es eso, ser feliz.

Lo de Aresti es pura poesía, q cada cual lo interprete como guste.

es verdad q hay gente q no sabe ser agradecida, y en ocasiones da por culo ser bueno (hacer lo q uno considera q está bien) xq pareces bobo. Pero q' cojones, q piensen lo q les de la gana, yo estaré cotento xq he hehcho lo q debía, y seré más feliz.

Así q un par de cositas a modo de colofón

q no os importe lo q piense la gente, el q' dirán y todo eso, son gilipolleces si conseguis q no os influyan de forma negativa.

haced siempre lo q creáis lo correcto, aunq el resto del mundo crea q os equivocáis, vosotros habráis actuado coherentemente, y es así como se forman las personas.

Nunca seáis gente, sed siempre personas. La masa es estúpida, no lo seáis vosotros tb.

JUST DO YOUR BEST

(q aunq parece un eslogan de una marca de playeras q no voy a decir para no hacer publicidad a nike, es algo q nunca olvido)

Sed felices y haréis q yo tb sea feliz.

ondo izan, ondo bizi

gur
SSergio

27/8/05 17:47  
Blogger Unknown said...

Vaya txapassssssssss ke soltais, no pienso leer todo este rollo :P

28/8/05 09:22  
Blogger Aitzi said...

oyeeeeeee!! como q no?? mas te vale empezar ahora mismitooooooo!! :P

Bye.

28/8/05 15:49  

Publicar un comentario

<< Home